Een Italiaans dorpje in schaal N van scratch - part 4
2024/06/09
Het begint ergens op te lijken met het dorpje. Om te beginnen: eindelijk heb ik de goede naam. Benvenuto a Val dei Pomi!
Want ‘Gli pomi’ klopte grammaticaal van geen kant, ook niet in het dialect. “Aan hem appels” was toch iets te surrealistische nonsens :)
Verder zijn er twee nieuwe huizen af in de achterste straat. In één constructie, dus één bouwbericht.
Ik begin er handigheid in te krijgen. De basis van het gebouw weer met een/twee lagen karton, met zwart/wit stickers en drybrushing.
De basis even uitgetest in het straatje:
Wat extra relief met decoratieve soort-van-marmer ornamenten. Ik bouw niet volledig naar het prototype (de echte Salone Cristina zit in een wat moderner gebouw) maar ik laat me er wel door inspireren. De overlay is op dun gewoon printpapier, en sommige delen minder dan 1mm breed, vooral de fries. Snijden en netjes opplakken was best een uitdaging!
Links zit een Salone Cristina, een kapsalon, met groot open raam aan de straatkant. Dit is een blikvanger, de uitdaging voor mij dit keer was om hier een overtuigend interieur bij te maken. Bij de bakkerij had ik daar niet echt over nagedacht en gewoon wat gefrut met een uitgeprinte interieurfoto, dat kan beter.
Dat was te bruin, uiteindelijk voor groen gekozen. En een heel interieur van karton gemaakt: kappersstoelen, kasten, een grote spiegel, toonbank bij de deur… en vergeten foto’s te maken van het proces.
Overal komt verlichting, dus ook de apartementen en de open portiek krijgen iets van interieur. Niet heel uitgebreid, je ziet het echt nauwelijks (de ramen hebben gedeeltelijk gordijnen) maar het idee dat het er is vind ik leuk.
Bij vorige gebouwen had ik alle ledjes apart bekabeld. Ik gebruik een 12v voeding en dat worden dan best zware weerstanden per led, zonde van de stroom. Ik was toch niet van plan om in dit gebouw ooit licht per ruimte apart aan of uit te gaan schakelen, dus ze seriëel aangesloten.
Op één plaats levert dat een nogal zichtbare kabel op. Maar met wat groenspul om de krimpkous lijkt dat net een grote kamerplant.
Ik had gedacht dat de lamp aan het plafond van het apartement rechts genoeg licht zou geven om met een gaatje in de vloer het effect van een daklicht in de portiek te geven, maar dat leek nergens naar. Daarom met een smd-ledje (gekocht met bedrading, die zelf solderen heb ik echt geen zin in) alsnog apart ee daklichtje gemaakt. Werkt ook als een tweede lichtbron in het apartement. Maar daarom uiteindelijk toch twee sets draadjes.
Het dak er op (redutex):
En daar zijn we! Gezien vanaf het toekomstige dorpsplein:
Aan de achterkant zal het terrein ook oplopen en daar komen dan wat rommelige tuintjes.
De volgende keer anders doen? Dat felrode chinese poppetje achter de toonbank! Oef, dat valt me pas op op de foto’s nu. Tijdens het bouwen leek het prima te passen. Af en toe een foto maken tijdens het bouwproces én daar dan even goed naar kijken voor dingen onherroepelijk dicht gaan, da’s dus een goede les.
En verder? Interieurs in elkaar frotten is zo leuk!
Ciao tutti, saluti da Val dei Pomi!